 Այս աներևակայելի
խորը գաղտնիքներով կյանքում շատ քիչ բան է լինում այնպես՝ ինպես մենք էինք ուզում:
Չգիտեմ դա ցավով ասեմ, թե՞ հրճվանքով, որովհետև հայտնի չէ, թե մեր ուզածը
ե՞րբ է լավ ավարտ ունենալու կամ ունենալու
ավարտ, է թե՞ ոչ:
Բայց արդյո՞ք դա նշանակում է, որ պիտի այս կյանքը այնքան
դառնանա, որ ապրելու ցանկությունը մարի: Ես այսպես չէի՛ ուզում, իմ երազներում ապագաս
լրիվ այլ գծապատկեր ուներ, այնտեղ ես լրիվ այլ էի:Ես չէի հաշվարկել այս խորը
անդունդը, որի մեջ գտնվում եմ հիմա: Երկար մտածելով
հասկանում եմ, որ հենց այդ հաշվարկներն են ինձ հասցրին այս օրի, կյանքը մաթեմատիկա
չէ՛ որ հաշավարկես: Բայց դրանց հաշվարկ անվանելը
կոպիտ կլինի, դրանք ուղղակի երզաներ էին ,
երազներ որոնց իրականանալու համար պատրաստ էի ծայրահեղ արարքների, բայց անգամ դա պետք
չեկավ: Գուցե սա էր ճիշտը, բայց ինձ դա ընդհանրապես չի հետաքրքրում ինձ հետաքրքրում
էր իմ ապագան որը այդպես ես անիրականանալի մնաց, ախր չէի՜ ուզում…
|